آغاز دهه ی فجر پیروزی پرشکوه انقلاب اسلامی خجسته باد

ادامه نوشته

کــــتاب هـــــای«دهــکـــرد،شـــهرکرد»(3)

پا به پای تاریخ

«معّرفی اوّلین کتاب روزشمار تاریخ انقلاب اسلامی در چهارمحال و بختیاری»

«سرزمین«چهارمحال و بختیاری»دارای پیشینه ی تاریخی گسترده ایی ازهزاره های گذشته تا روزگار حاضر است که متأسفانه بنابردلایلی چون انجام نشدن فعّالیّت های باستان شناختی گسترده،عدم ثبت وضبط وقایع و رویدادهای تاریخی به صورت مستمر و مستدل و از میان بردن و رفتن اسناد مختلف در طول زمان،این پیشینه ی عظیم و خواندنی و شنیدنی به فراموشی سپرده شده است. برهمین اساس در بررسی تاریخ «ایران بزرگ»اگرچه به صورت جستارهایی کوتاه از حضور«عیلامیان»دراین دیار و فعّالیّت سلسله های حکومتی مختص این صفحات نظیر«الیماییان» و«اتابکان لر بزرگ» سخن به میان آورده می شود،با این همه این مشت ها نمونه ی خروارها نیستند،زیرا ازعصر«سلجوقی»به بعد نقش اقتصادی، سیاسی،اجتماعی و فرهنگی مردم این سامان رامی توان در

««فتح بغداد وسقوط دستگاه خلافت عباسی»،«راه اندازی جادّه ی اتابکی(دزپارت،سلطانی،پلّه کانی،نردبانی و خوزستان)»درحدّ فاصل«نجد(فلات)مرکزی ایران(اصفهان)» تا«جلگه ی خوزستان»به عنوان محوراصلی ارتباطی،جنگ های«ایران و عثمانی»،«اخراج افاغنه» ازمرکزحکومت«اصفهان»،«فتح قندهار»،تشکیل«اتحادیه ی سیاسی مرکزی سه گانه ی خوانین لر»،«جنگ های ایران و روسیه»، نبرد با نیروهای متجاوز«سیپوی» و«پلیس جنوب هندی- انگلیسی»،حضور مستمر در سپاه «قاجاریه »در قالب «فوج های چهارمحال» و« بختیاری»، «فتح اصفهان» و«تهران» و«اعاده ی مشروطیّت(مشروطه ی دوّم)»،مبارزه با نفوذ بیگانگان در دوره های« پهلوی اوّل و دوّم»و تلاش برای زمینه سازی جهت شکل گیری«انقلاب اسلامی»ازسال 1343تا 1357 ه ش/1383 تا1399ه ق/1964تا1979م ،نقش فعّال در مبارزه با گروهک های ضدّ«انقلاب اسلامی» و فعّالیّت بی شائبه،بدون چشم داشت و درخور ستایش در قالب نیروهای دشمن ستیز«تیپ(سپاه) مستقل قمر بنی هاشم(س)»،در طول«هشت سال دفاع مقدس»»جستجو کرد، با این همه به دلیل عدم عنایت دستگاه های اجرایی ذیربط به حفظ مصادیق اقدامات در پیش بیان شده،متأسفانه به جز آثار معدود و عموما دارای ضعف و نقص تاریخ نگاری که انگشت شمار نیز بوده و بعضا به جای معرفی تاریخ اجتماعی واقعی مردم سلحشور و پر تلاش «چهارمحال و بختیاری» به صورت تاریخ های خانوادگی منتشر گردیده اند، تاکنون اقدامات قابل توّجهی عرضه نگردیده است. امّا در این بین روزهای آخر فصل بهار1388 ه ش/1430ه ق/2009م برای همه ی علاقه مندان به تاریخ و گذشته ی این صفحات، آکنده از اخبار خوشایندی در خصوص انتشار کتاب های مرتبط با گذشته ی پر رونق مردمان این دیار بود، زیرا پیش خوان کتابفروشی های معتبر مرکز استان چون«کتاب شهر» در این ایّام، مزّین به اثری چون «کتاب اوّل اسناد انقلاب اسلامی به روایت ساواک، روز شمار چهارمحال و بختیاری» گردید که به عنوان منبعی حایز اهمیّت فراوانی در تاریخ نگاری معاصر این منطقه تلقی می شود. کتاب یاد شده در قطع وزیری، تدوین شده در«اداره ی کلّ اطلاعات استان چهارمحال و بختیاری»، منتشره از سوی «مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات» در 547+ سی و هشت + ابجد هوزح+ 6 صفحه، به صورت سیاه و سفید با عکس های منحصر به فرد و استثنایی از وقایع و شخصیّت های فعّال در سال 1357 ه ش در سطح منطقه به معرّفی اقدامات مردم این استان در طی دو دهه در بسیاری از نقاط شهری و روستایی از« لردگان و بروجن تا کوهرنگ، شهرکرد، فارسان، کیار و اردل» اختصاص دارد.

وجود یک پیش درآمد، یک مقدّمه و یک پیش گفتار در این اثر، که هر کدام به نوبه ی خود در معرّفی شرایط حاکم بر جامعه ی «چهارمحال و بختیاری» در طی سال های سال 1343تا 1357 ه ش/1383 تا1399ه ق/1964تا1979م،حایز اهمیّت بوده و به نوعی آیینه ی تمام نمای تاریخ اجتماعی آن روزگار این منطقه محسوب می گردند و نیز بهره مندی کتاب از تصاویر مبیّن فعّالیّت های اجتماعی در شهرهای «بروجن، شهرکرد و فارسان» و نیز معرّفی تصویری رجال موثر در مبارزات یاد شده از جمله ی ویژگی های خاص این کتاب می باشند.

از دیگر امتیازات ویژه ی این کتاب که بهره گیری پژوهشی از آن را آسان می گرداند علاوه بر وجود فهرست اعلام بسیار متنوع شامل جای ها، اشخاص، کتاب ها، وقایع، احزاب و انجمن ها که در حدود یک هزار و دویست مورد را شامل می گردد وگویا سازی بیش از دو سوّم اسناد گاه تا دویست و پنجاه سطر بر اساس شیوه نامه ی« مرکز بررسی اسناد تاریخی» است که با عنایت به چینش اسناد بر اساس سیرکرونولوژیکی صدور آنها تصویر جامعی از وقایع تاریخ معاصر«چهارمحال و بختیاری» و به دیگر روی جنوب غربی«ایران» در محدود ه ی«زاگرس میانی» در دهه های 1340 و 1350 ه ش/1380 و1390ه ق/1960 و1970م را به دست می دهد.

این کتاب اسنادی را با توّجه به ویژگی تحقیقی اش به عنوان منبعی دست اوّل جهت پژوهشگران، با عنایت به کارکردهای اطلاع رسانی و اخباری اش به عنوان مرجعی قابل وثوق جهت استفاده های فرهنگی- تبلیغی و با توّجه به گویا سازهای مختلفش به عنوان ماخذی قابل عنایت و تدقیق جهت همه ی مراجعین و علاقه مندان به تاریخ معاصر« ایران» و«چهارمحال و بختیاری» می توان محسوب کرد که به عنوان کتابی خواندنی که روشن گر گوشه های تاریک فراوان تاریخ معاصر این بخش از«ایران اسلامی براساس شرح و توضیح و معرّفی اسناد تهیه شده توسط «ساواک شهرکرد»و«بروجن» و«ژاندارمری چهارمحال و بختیاری» می باشد، به خوبی اقدامات سیاسی- مذهبی مردم این استان در مبارزه با نظام«شاهنشاهی پهلوی دوّم »و پیروی از نظام ولایتی ورهبری«امام خمینی (ره)»را در خلال دو دهه ی پایانی عمرحکومت «پهلوی» توسط اقشار فرهنگی،دانش آموزی، اداری،کارگری، بازاری، کشاورزی و حوزوی معلوم می دارد.

کتاب«روز شمار چهارمحال و بختیاری»،برای همه ی کسانی که به نوعی علاقه مند به تاریخ«چهارمحال وبختیاری»هستند، دارای مطالب ارزش مندی است که شرح و بسط هر کدام از اسناد فراهم آمده در آن،علاوه بر آن که می تواند تغذیه کننده ی پایان نامه های مختلف دانشجویی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا باشد،جهت تهیه ی موارد تبلیغی مربوط به مناسبت های مختلف سیاسی- اجتماعی تقویمی،نگارش کتاب ها و مقالات مرتبط با تاریخ معاصر شهرها و روستاهای مختلف استان،تهیه ی فرهنگ های رجال شناسی محلی و ملّی به عنوان منبعی متقن و قابل استناد در کنار دست پژوهش گران،معلّمین،محققین و عموم علاقه مندان نیز قرار می گیرد.

در اینجا لازم می داند به عنوان یکی از علاقه مندان به «تاریخ چهارمحال و بختیاری» از اهتمام همه ی کسانی که نسبت به چاپ این کتاب تلاش وافر داشته و با صداقت تمام به رغم زحمات فراوانی که در خصوص بازخوانی و گویا سازی اسناد متحمل شده اند و گم نامانه تنها به حسن عاقبت کار اندیشیده اند و در فکر نام خود نبوده اند که زیب این کتاب ارزش مند گردد، تقدیر نموده،دست مریزاد و خسته نباشیدگفته و همراه با دیگر کتاب دوستان چشم به راه چاپ کتاب دوّم این مجموعه بمانیم».

بابک زمانی پور،

شهرکرد،

تیرماه 1388 ه ش».

ادامه نوشته

پاسداران روز وشب انتظامات جمهوری اسلامی درشهرکرد(دهکرد)

«درروزهای پایانی«نظام شاهنشاهی»درسال1357ه ش/1399ه ق/1978م وبا کاهش اقتدارویا درنبود نیروهای«ژاندارمری» در مناطق روستایی وحواشی شهرهاونیز«پلیس»درمناطق شهری درشکل های«شهربانی وکلانتری»ونیزاضمحلال«سازمان اطلاعت وامنیّت کشور(ساواک)»نیروهای مردمی دربسیاری از مناطق با استفاده از ابزارو آلات صنعتی و کشاورزی ونیزسلاح های سردواسلحه های دست ساخته(دست ساز)ویا ادوات نظامی به دست آمده از طری قدرگیری با نیروهای نظامی،انتقال یافته توسط نیروهای سرباز متواری از پادگان های نظامی ویا سلاح های موجوددر پاسگاه های تصرف شده ی«ژاندارمری»و«پلیس»با هدایت ریش سفیدان،معمرین،روحانیون مستقرنیروهای جوان انقلابی آموزش دیده درپادگان های دولتی در روزگارانجام خدمت نظام وظیفه(سربازی)توسط دسته جات وگروه های سیاسی معارض با«دولت پهلوی دوّم»به منظور حفظ نظم عمومی،ممانعت از بروزتحرکات ضدّانقلاب معروف به«جاویدشاهی ها»و«چماقی ها(چماق داران)»وجلوگیری از تخریب اموال عمومی و خصوصی توسطافراد فرصت طلب وسودجو،«کمیته ها»شکل پیداکردند.که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت متمرکزوسامان دهی شده با عنوان«کمیته ی انقلاب اسلامی»تا هنگام ادغام با نیروهای«ژاندارمری»،«پلیس(شهربانی،کلانتری)» وایجاد«نیروی انتظامی»به فعّالیِّت خودادامه داد.

براین اساس در«شهرکرد(دهکرد)»نیزاین«کمیته»با بهره مندی از نیروهای داو طلب خواهر وبرادربا محوریّت «حوزه ی علمیّه ی امامیبه ی شهرکرد»به سرپرستی زنده یاد«حجت الاسلام والمسلمین محمّدعلی صفرنورالله(حاج آقا نوراللهی)»باعنوان«انتظامات جمهوری اسلامی»دردو بخش«پاسداران شب»و«پاسداران روز» وظیفه ی امنیّت بخشی را در سطح شهر بر عهده گرفتند.

نیروهای عضو این تشکیلات به صورت افتخاری وبا استفاده از وسایل نقلیّه ی شخصی خود که حتّی سوخت آنها نیز توسط خود افراد تامین می گردیدتا اوایل سال1358ه ش/1399ه ق/1979م،به رغم کمی تجربه و حتّی مشکلات مختلف تدارکاتی،رنج تامین امنیّت در شهرهارا برعهده گرفتند».(1)

تهیه وتنظیم:

شهرکرد،بهمن ماه 1394ه ش.

ویرایش:«بابک زمانی پور».

پی نوشت:

(1)دراینجا لازم است از لطف همواره ی همکار فرهنگی سرکارخانم سميّه حيدري جونقاني،فرزند يدالله،متوّلد1/ 2/ 1340ه ش،شهركرد،فرهنگی فرهیخته ی بازنشسته ی هنرمند،آموزگاردبستان های ده چشمه،فارسان،شهرکرد،مدير دبستان آل ابراهيم(سمیّه) جهت دراختیارقراردادن تصاویرکارت های پاسداران روز وشب انتظامات جمهوری اسلامی در شهرکرد(دهکرد)،تقدیربه عمل آورده شود.

ادامه نوشته

اوّلین هادر«دهکرد(شهرکرد)»(2)

تاسیس«سازمان اطلاعات وامنیّت(ساواک)،(1)»در«شهرکرد(دهکرد)»:

    (2)

اوّلین«سازمان اطلاعات وامنیّت(ساواک)»در«شهرکرد(دهکرد)»به صورت رسمی درسال1344ه ش/1384ه ق/1965م،درپلاک شش واقع در سمت چپ«کوچه ی اِرم(54 کنونی)»منشعب ازخیابان«سعدی مرکزی»درخانه ایی استیجاری تاسیس و پس از احداث ساختمانی جدیددر سال 1354ه ش/.1395ه ق/1975م(براساس نقشه ی مشترک ساخته شده دربسیاری از شهرهای«ایران»)در«بلوارتیمسارمحمّد امین آزاد(دکترعلی شریعتی مرکزی کنونی)»ودرمجاورت«بوستان شهر»تاروزدوشنبه27/ 10/ 1357ه ش/16/ 2/ 1392ه ق/15/ 1/ 1979م که ساختمان مذکوربا حضورشش هزارنفرازانقلابیون موردحمله وتصرّف واقع گردیددراین مکان جدیدقرارداشت.

 

 

دراین روزپس ازتخریب بخش هایی از تاسیسات اداری وفنّی موجوددرمحل،دربالای درورودی آن از سوی انقلابیون بارنگ اسپری مشکی نوشته شد:

«بیمارستان امام خمینی»

تا به این ترتیب مخالفت انقلابیون با وجود«ساواک»بیش ازپیش به نمایش گذاشته شود.

(3)

درطی دوران فعّالیّت«سازمان اطلاعات و امنیّت(ساواک)شهرکرد»روسای آن عبارت بوده انداز:

«سرهنگ ستادحسین ترابی»(1344 – 1342ه ش/1384 - 1382ه ق/1965 - 1963م).

«سرهنگ نصرالله نگهبانی»(1345 – 1344ه ش/1385 - 1384ه ق/1966 - 1965م).

«سرهنگ احمدفرزانه»(1347 – 1346ه ش/1387 - 1386ه ق/1968 - 1967م).

«سرهنگ غلام حسین محبوبیان»(1353- 1347ه ش/1394 - 1387ه ق/- 1968م).(4)

«سرهنگ محمودسیاحتگر»(1355 – 1353ه ش/1396 - 1394ه ق/1976 - 1974م).(5)

«سرگردمجتبی کامکار»(1357 – 1355ه ش/1392 - 1396ه ق/1979 - 1976م).(6)

    (7)،(8)

 

گردآوری،تنظیم و ویرایش:

«بابک زمانی پور»

شهرکرد،اسفندماه1393ه ش».

پی نوشت ها:

(1)«سازمان اطلاعات وامنیت کشور»معروف به«ساواک»،باهدف حفظ امنیت کشور،نظام سلطنتی«پهلوی»ومبارزه با نفوذ«کمونیسم»درتاریخ پنج شنبه23/ 12/ 1335ه ش/12/ 8/ 1376ه ق/14/ 3/ 1957م باکمک سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده ی آمریکا تأسیس شد و پس از تصویب قانون آن در مجالس  شورای ملّی وسنا، کار خود را رسما از سال بعدبه عنوان«سازمان اصلی پلیس امنیتی و اطلاعاتی ایران»که قدرت و اختیارات بسیاری درتوقیف و بازجویی افراد به مرور ایّام پیدا نمود،آغازکرد.

روسای«سازمان اطلاعات و امنیّت(ساواک)کشور»از ابتدا تا پایان عبارت بودند از: 

 
«سپهبد تیموربختیار(جمعه16/ 5/ 1349–1293ه ش/4/ 6/ 1390-1332ه ق/7/ 8/ 1970-1914م).

سرلشکرحسن پاکروان(سه شنبه5/12/ 1290 -چهارشنبه22/ 1/ 1358ه ش/13/ 5/ 1399-3/7/ 1330 ه ق/11/ 4/ 1979-25/ 2/ 1912م).

ارتشبد نعمت‌الله نصیری(.../5/ 1289- پنج شنبه26 /11/ 1357 ه ش/17/ 3/ 1399- 20/ 7/ 1328 ق/12/ 2/ 1979-28/ 7/ 1910م).

سپهبد ناصر مقدّم(چهارشنبه22 /1/ 1358-جمعه3/ 4/ 1300 ش/13/ 5/ 1399-17/ 10/ 1339ه ق/11/ 4/ 1979-24/ 6/ 1921).

چارت سازمانی ساواک درطی ایّام فعّالیّت های خود به این شرح بوده است:

«بازرسی ساواک،قسمت رسیدگی به شکایات،دادسرای اداری، شامل دادگاه بدوی و دادگاه تجدید نظر،حسابداری،اداره  ی موتوری،اداره  ی بهداری،کمیسیون عالی ساواک،ساواک‌های استان هاشامل«ریاست، معاون، دفتر(که وظایف ادارات کلّ یکم، ششم واموردفتری ریاست و معاون را انجام می‌داد)،امنیت داخلی،حفاظت، فتی، ضد جاسوسی،تحقیق»،ساواک شهرستان ها شامل«ریاست،دوتاسه رهبرعملیات و چند پاسدار»،نمایندگی‌های خارج ازکشورشامل«یک نفرریاست نمایندگی ویک کارمند»،معاون یکم (عملیات)،معاون دوّم(اداری)،اداره ی کلّ یکم(امور اداری) شامل کارگزینی، مخابرات،تشریفات،اداره ی کلّ دوّم(کسب اطلاعات خارجی)،اداره ی کلّ سوّم(امنیت کشوربزرگ ترین و فعّال ترین قسمت ساواک)شامل«قسمت‌های مقابله با بر اندازی،سازمان اجتماعی وواحد روحانیت»،اداره ی کلّ پنّجم (امور فنّی)شامل«تعقیب ومراقبت،شنودتلفنی،قفل،عکاسی،خط شناسی و الکترونیک»،اداره ی کلّ ششم(امور مالی)،اداره ی کلّ هفتم(بررسی اطلاعات خارجی)،اداره ی کلّ هشتم (ضد جاسوسی)،اداره ی کلّ نهم (تحقیق)».

این سازمان به ویژه در سال‌های دهه 1350ه ش/1391ه ق/1971م نفرت‌انگیزترین و مخوف‌ترین نهاد حکومتی در بین مردم به‌شمار می‌آمدتا آن جا که با اوج‌گیری ناآرامی‌های مردمی منجر به پیروزی«انقلاب اسلامی»به عنوان یک راهبرد،انحلال آن اگرچه به گونه ی صوری به عنوان یکی از مطالبات مردمی ازسوی«شاهپور بختیار»آخرین نخست وزیر«پهلوی دوّم»درابتدای انتصاب به این سمت مطرح ودرروزچهارشنبه4/ 11/ 1357ه ش/25/ 2/ 1399ه ق/24/ 1/ 1979م لایحه ی آن به«مجلس شورای ملّی»تقدیم شده بود،با تصویب نمایندگان ودرروزجمعه27/ 11/ 1357ه ش/18/ 3/ 1399ه ق/16/ 2/ 1979م روبه رو وبه شدّت براضمحلال کارکردهای تضعیف شده آن اثرگذاشت.

در این روزدرشرایطی که«ساختمان مجلس شورای ملّی»در کنارمحاصره ی نیروهای نظامی،مردم در مقابل این ساختمان شعارهایی در حمایت ازانتصاب«مهندس مهدی بازرگان»به نخست وزیری از سوی«امام خمینی(ره)»جهت تاسیس دولت انتقالی سر می‌دادند،«نمایندگان مجلس شورای ملّی»درجلسه‌ای علنی با حضور«شاپوربختیار»،نخست‌وزیر«پهلوی دوّم»لوایح«انحلال ساواک»و پنج لایحه ی دیگرجهت موفقیّت«دولت بختیار»در کنترل شرایط بحرانی کشور را به این شرح به  تصویب رساندند.

««متن لایحه ی انحلال سازمان اطلاعات و امنیت کشور»:

مادّه ی واحده

از تاریخ تصویب این قانون«سازمان اطلاعات و امنیت کشور»که به موجب قانون مصوّب[پنج شنبه] بیست و سوّم اسفند1335[ه ش/12/ 8/ 1376ه ق/14/ 3/ 1957م]و قانون اصلاحی آن مصوّب[پنج شنبه]چهارم دی‌ماه 1337[ه ش/16/ 6/ 1378ه ق/25/ 12/ 1358م]تشکیل گردیده،منحل و قوانین مربوطه ملغی می‌گردد.

تبصره ی ۱ـ تشکیلات و بودجه و اعتبارات و اسناد و اموال«سازمان اطلاعات و امنیت کشور»به «نخست‌وزیری»تحویل می‌گردد که به دستور«نخست‌وزیر»بر حسب اقتضاء از کارمندان سازمان مذکور در سایر سازمان‌های دولتی استفاده گردد و یا به خدمت آنان بر طبق قوانین و مقررات مربوط به آن «سازمان»خاتمه داده شود.

تبصره ی ۲- با الغا قانون مربوط به تشکیل«سازمان اطلاعات و امنیت کشور»رسیدگی به کلیه ی جرائم ارتکابی کارمندان«سازمان»مذکور به«وزارت دادگستری»محوّل می‌گرددکه بر حسب مورد در مراجع قانونی مربوطه مورد تعقیب قرار گیرند و چنانچه طبق مقررات قانون قبلی پرونده‌ای از این حیث در «دادسراهای نظامی» تکمیل شده باشد در هر مرحله از رسیدگی که باشد می‌بایستی با صدور قرار عدم صلاحیت به«دادگستری» ارسال شود.

تبصره ی ۳- دولت موّظف است ظرف یک ماه از تاریخ تصویب این قانون لایحه‌ای در مورد تأسیس و تشکیل«مرکز اطلاعات نوینی» که منحصراً در خدمت استقلال و حفظ و امنیت داخلی و خارجی کشور باشد تهیه و برای تصویب به مجلسین تقدیم نماید.

تبصره ی ۴- از تاریخ تصویب این قانون کلیّه ی وظایف و تکالیف«سازمان اطلاعات و امنیت کشور» از حیثی که ضابط نظامی محسوبند به عهده ی«ماموران نظامی» و «ژاندارمری» و «شهربانی» واگذار و هر گونه وظیفه ی دیگری در زمینه جمع‌آوری اطلاعات که به عهده ی سازمان مذکور می‌باشد به تشخیص«نخست‌وزیر» به سایر مراجع مملکتی محول می‌گردد».

با این همه مقاومت هاي عناصري ازآن در تهران و ساير شهرها در برابرامواج انقلاب موجب شدتاحملات انقلابيون به مراكز،ساختمان ها و مقرهاي ساواك که از مدّتی قبل آغاز شده بود،شدّت یافته ومنجربه تصرّف«مقر اصلي ساواك»در«تهران»پس از نه ساعت درگیری در منطقه ی«سلطنت‌آباد»(درسه کیلومتری«پادگان سلطنت‌آباد»)ونيز تصرّف«كميته ی مشترك ضدّخرابكاري»(موزه ی عبرت امروزواقع درمجاورت«میدان سپه(توپخانه، امام خمینی(ره) کنونی)درابتدای خیابان فردوسی جنوبی،خیابان کوشک مصری،خیابان شهید یارجانی امروزین پلاک11)»كه سال ها مركز زندان و شكنجه‌ بود،بيش از ساير مراكز درافكار عمومي مردم و رسانه‌ها انعكاس یافته و«انقلاب اسلامی» را به پیروزی بیش تر از پیش نزدیک نماید.

جهت اطلاع بیش تر نگ به:

http://www.tarikhirani.ir/fa/events/3/EventsDetail/70/%D9%88%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B9.%D9%88.%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%87%D8%A7.html

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9

http://www.ebratmuseum.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=32d84832-6873-4017-93c3-e50a30c7af64

(2)و(3)عکس ها ازروان شاد نادرصبوری تبریزی،موسس ومدیر عکّاسی اسپرت فیلم شهرکرد می باشند.

(4)سیاووش کریمی تهرانی،متوّلدسال 1319ه ش/1359ه ق/1940م،درتهران،از سال 1340ه ش/1380ه ق/1961م که به عضویّت ساواک برگزیده شددارای سمت های مختلف درساواک های تهران،سیستان وبلوچستان،شهرری ودرطی سال های 1355 – 1352ه ش/1396 - 1393ه ق/1976 - 1973م که بازنشسته گردیدعلاوه برریاست امنیّت داخلی ساواک شهرکرد،جانشین رییس درغیاب وی نیز محسوب می شده است.

(5)سرهنگ محمودسیاحتگر،متوّلد1299ه ش/1338ه ق/1920م،درهمدان،ازسال 1340ه ش/1380ه ق/1961م که به عضویّت ساواک درآمد،دارای سمت های مختلفی درساواک های شمال غرب تهران،گرگان،اراک،شهرکردومعاونت ساواک ارومیه که به بازنشستگی وی بادرجه ی سرتیپی انجامید بود.

(6)سرگرد مجتبی کامیار،متوّلد1309ه ش/1348ه ق/1930م،در کرمانشاه،ازسال 1340ه ش/1380ه ق/1961م که به عضویّت ساواک درآمد،دارای سمت های مختلفی در ساواک های قصر شیرین،شمیرانات،غرب تهران،کرج،خرِمشهر،رهبری عملیات اداره ی کلّ سوّم ساواک،ریاست بخش عشایری اداره ی کلّ سوّم ساواک بوده ودرتاریخ های یک شنبه 22/ 11/ 1357 -جمعه 1/ 5/ 1355ه ش/13/ 3/ 1399 - 25/ 7/ 1396ه ق/11/ 2/ 1979 - 23/ 7/ 1976م ریاست ساواک شهرکرد را بر عهده داشته است.

(7)عکس ازروان شاد نادرصبوری تبریزی،موسس ومدیر عکّاسی اسپرت فیلم شهرکرد می باشد.

(8)نگ به:

اداره ی کلّ اطلاعات استان چهار محال و بختیاری،انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک،روز شمار چهار محال و بختیاری (کتاب اوّل)،تهران،مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات،1388ه ش.

ادامه نوشته